Lieve Yvonne,
Daar stond je dan voor de deur toen wij laat in de middag op 30 januari uit het ziekenhuis kwamen. Twee doodvermoeide, overweldigde kersverse papa en mama. Jij was er, zelfs om 10 uur ’s avonds nog, om ons wegwijs te maken in het spannendste en mooiste avontuur van ons leven.
Met liefde en geduld opende jij elke ochtend de gordijnen en gaf je me waardevolle adviezen over het geduldig en liefdevol opbouwen van mijn borstvoeding. Je gaf me zelfvertrouwen en liet me zien dat twijfels en tranen er gewoon bij horen. Dankzij jouw zorg en steun kijken we terug op een droom van een kraamweek.
We zullen je liefdevolle aanwezigheid en al je tips over ouderschap nooit vergeten. Namens Oliver, Sebastiaan en mijzelf: heel erg bedankt!